44. Τα Πέτρινα Γεφύρια της Ηπείρου/ 44. The Stone Bridges of Epirus

The Stone Bridge of Konitsa

Τα πέτρινα γεφύρια της Ηπείρου - αλλά και όλου του Ελλαδικού χώρου- είναι αριστουργήματα λαϊκής αρχιτεκτονικής και τεχνικά επιτεύγματα που δύσκολα θα μπορούσαν να κατασκευάσουν ακόμα και οι σύγχρονοι μηχανικοί. Το χαρακτηριστικό των γεφυριών αυτών είναι ότι τα υλικά από τα οποιά 

The Stone Bridge of Arta

είναι κατασκευασμένα προέρχονται από τον τόπο όπου βρίσκεται το γεφύρι, βρίσκονται έτσι σε αρμονία με το εκεί περιβάλλον. Μπορούν να είναι μονότοξα ή πολύτοξα - αυτό εξαρτάται από το πόσο πλατύς ήταν ο ποταμός, στα βουνά για παράδειγμα τα περισσότερα γεφύρια είναι μονότοξα ενώ στις πεδιάδες όπου τα ποτάμια πλαταίνουν είναι πολύτοξα. Η κατασκευή τους γινόταν από ομάδες

The Stone Bridge of Anatoliki (Ioannina)

τεχνιτών, τα λεγόμενα "μπουλούκια" όπου τον πρώτο λόγο είχε ο πρωτομάστορας. Τα μπουλούκια έφευγαν απο τα χωριά τους (τις περισσότερες φορές ήταν τα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου) την Άνοιξη και επέστρεφαν μέσα Νοεμβρίου. Οι τεχνίτες της Ηπείρου είχαν γίνει τόσο γνωστοί που συχνά έκτιζαν γεφυρες σε μακρινούς τόπους, στα Βαλκάνια, την Τουρκία, τη

The double Stone Bridge of Lavdani

Ρωσία, το Σουδάν, την Ιταλία, την Γαλλία. Μάλιστα αναφέρεται ότι μετέφεραν την τέχνη τους και στην Αμερική. Τα γεφύρια ως άμεσα σχετιζόμενα με το νερό που θεωρείται γονιμοποιός δύναμη και είχε θεοποιηθεί στο παρελθόν, έχουν γίνει αντικείμενο πολλών θρύλων και δοξασιών και θέμα ποιημάτων. Για παράδειγμα πολύ διαδεδομένος είναι ο θρύλος ότι για να στεριώσει

The Stone Bridge of Kipoi (Ioannina)

ένα γεφύρι πρέπει να "στοιχειωθεί" με μια θυσία και πολλές φορές με θυσία ανθρώπου. Έτσι προέκυψε ο θρύλος για το γεφύρι της Αρτας που "το έκτιζαν πρωϊ και γκρεμιζόταν το βράδυ" και χρειάστηκε να χτιστεί μέσα του και η γυναίκα του πρωτομάστορα. Η ερμηνεία του θρύλου ίσως να είναι ότι η λαϊκή φαντασία με την αίσθηση του μέτρου που υπήρχε εκείνα τα χρόνια φοβούμενη την "υβρη" που προκαλούσε η άρτια κατασκευή που προσέβαλε την δύναμη της φύσης και του

The Stone Bridge of Prosvoro (Grevena)

Θεού, δικαιολογούσε την θυσία ευγενικού ζώου σαν κόστος που έπρεπε να πληρωθεί για την ύβρη/αμαρτία που διαπράχτηκε. Ο αστικός τρόπος ζωής και η κατασκευη σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο Πόλεμο έριξε στην αχρηστια, την λήθη και την απαξίωση τα αριστουργήματα αυτά που μόλις τα τελευταία χρόνια ανακαλύφθηκαν εκ νέου και γίνεται κάποια προσπάθεια συντήρησής τους..

http://petrinagefiria.com/

http://www.petrinagefiria.uoi.gr/gefiri.php?id=1

44. The Stone Bridges of Epirus

The Stone Bridge of Klidonia (Ioannina)

The stone bridges of Epirus - and the rest of Greece in general- are masterpieces of folk architecture and technical achievements that even present-day engineers could construct with difficulty .

The main characteristic of these bridges is that the construction  materials  were excavated from the place where the bridge stood (the builders set up a small on-site quary for this reason) , maintaining this way the harmony of the environment.

 The bridges can have one arch or many arches -

The Stone Bridge of Missios (Ioannina)

this depends on how wide the river was, in the mountains for example the bridges bore one arch while in the plains where rivers widen may stand on more than one arches.

They were constructed by groups of builders, the so called "bouloukia"- literally "troupes"- managed by the master builder. These "bouloukia" departed from their villages (most of the times the Zagori villages in Epirus) in the early spring and returned by mid-

The Stone Bridge of Gouros

November. The builders from Epirus won such a prominence that were taking over constructions in distant countries very often, in the Balkans, Turkey, Russia, Sudan, Italy, France. It is also reported that some of them carried their expertise along even to America. 

These bridges, as directly related to the water that is considered a seminal natural power and had



The Stone Bridge of Spileo (Grevena)

been deified in the past, have been the subject of many a myths and folk beliefs and also folk poems. For instance, it was widely believed that, in order to become stable, a bridge must get "haunted" with the sacrifice of a noble animal and in many cases  a human. That's where the myth about the bridge of Arta derives from. The specific bridge "was being  built during the day and was crumbling down during the night" and the only

The Stone Bridge of Orlos

way to change this was to wall the master builder's wife into the bridge! The interpretation of the myth may lie in the fact that, the people of long gone times, with the sense of measure they had, were afraid of the hubris caused by the perfection of the construction that insulted Nature (or God). Subconciously they justified the sacrifice of a noble animal as the cost of forgiveness. The life in the cities and the construction of contemporary highways after the WWII laid those masterpieces to oblivion and devaluation and only the last years these stone bridges have been "rediscovered" and many of them have been declared listed.

http://petrinagefiria.com/

http://www.petrinagefiria.uoi.gr/gefiri.php?id=1